Pełny opis szkolenia:

W pierwszej części szkolenia zostaną omówione rodzaje okluzji. Podział ten jest czysto praktyczny, rozróżniamy w nim okluzję fizjologiczną i patologiczną.

Jakie są cechy tych dwóch relacji i jak je różnicować?

Jakie jest znaczenie relacji centralnej?

Podział taki umożliwia proste rozwiązania problemów okluzyjnych u pacjentów planowanych do leczenia protetycznego. Kluczem do sukcesu jest rejestracja relacji centralnej. Wykorzystanie artykulatorów musi mieć odniesienie do konkretnych celów praktycznych, a nie ślepego ich wykorzystania czy nawet nadużywania. Celowość działania w codziennym leczeniu pomaga praktykom, a poświęcony czas bezpośrednio przekłada się na sukcesy kliniczne. Eliminacja zbędnych procedur, opracowanych w centrach naukowych dla potrzeb klinik sprawia, że artykulatory i ustalenie prawidłowej okluzji stają się możliwe do wykorzystania w codziennej pracy lekarza stomatologa.

Planowanie leczenia protetycznego zaczyna i kończy się na okluzji.

Błędy popełnione na tym etapie prowadzą do kompromisowych efektów leczenia i sprzyjają:

• odpryskom porcelany,
• odcementowaniem licówek lub koron,
• złamaniami filarów zębów,
• pęknięciami korzeni itp.

W tej części szkolenia zostanie omówiony temat jak najbardziej praktycznego ustalenia okluzji i jej kontroli na wszystkich etapach leczenia protetycznego. W drugiej części szkolenia zajmiemy się typowymi schorzeniami typu: TMJ i ich konkretnym związkom z okluzją.

Leczenie przy pomocy szyn okluzyjnych.

• rola i budowa szyny Michigan i jej rola w leczeniu.
• rodzaje szyn jakie spotykamy w literaturze.
• aspekty techniczne wykonywania poszczególnych rodzajów szyn.
• wskazania i przeciwwskazania do ich wykonywania.
• znaczenie diagnostyczne szyn okluzyjnych, wykorzystanie w deprogramacji
• pacjentów i ustalania relacji centralnej.
• szyny w planowaniu leczenia protetycznego.
  tzw. „podniesienie zwarcia” z wykorzystaniem szyn w leczeniu przedprotetycznym.

W czasie dwóch dni wykładowych uczestnicy dowiedzą się jak wykorzystywać w praktyce codziennej proste narzędzia wspomagające planowanie leczenia protetycznego, ale również zachowawczego. Dzięki temu czas poświęcony na korekty okluzyjne gotowych prac protetycznych ulega znacznemu skróceniu. Adaptacja pacjenta do nowej pracy jest praktycznie natychmiastowa. Trwałość wszystkich rekonstrukcji gwałtownie wzrasta nawet do 15 lat.